Για τους εκατομμύρια ανθρώπους που τον έχουν παρακολουθήσει μέσω Ίντερνετ ή στην τηλεοπτική εκπομπή της Όπρα Γουίνφρει, ο Ράντι Πάους είναι ένας 47χρονος καρκινοπαθής καθηγητής που τους ενέπνευσε με την «τελευταία διάλεξη» για την επίτευξη των παιδικών ονείρων, την αξιοπρέπεια και τη χαρά.
Οι γείτονες του τον ξέρουν ως τον τύπο που γυμνάζεται κάνοντας ποδήλατο στους δρόμους, ενώ δε σταματάει ούτε λεπτό να μιλάει στο κινητό του. Αυτός ήταν για την ακρίβεια ο τρόπος με τον οποίο ο καθηγητής του πανεπιστημίου Κάρνεγκι-Μέλον ανέπτυξε την 76 λεπτών ομιλία του σε βιβλίο, χωρίς να στερηθεί λεπτό από το πολύτιμο υπόλοιπο της ζωής του, το οποίο περνά συνεχώς με τα τρία παιδιά του, όλα ηλικίας κάτω των επτά ετών.
Το βιβλίο δίνει στον Πάους περισσότερο χώρο να πει στα παιδιά του όλα όσα θα προσπαθούσε να τους μάθει στα επόμενα είκοσι χρόνια. Τα συμβουλεύει να χαίρονται τη ζωή, να λένε την αλήθεια, να παίρνουν ρίσκα, να αναζητούν το καλό σε κάθε άνθρωπο, να έχουν χρόνο για πράγματα με σημασία και να είναι πάντα προετοιμασμένα για τις αναποδιές της ζωής.
Το Σεπτέμβριο του 2006, ο Πάους ανακάλυψε ότι προσβλήθηκε από καρκίνο στο πάγκρεας, μια ιδιαίτερα επιθετική μορφή καρκίνου με λίγες εναλλακτικές θεραπείας. Τον περασμένο Αύγουστο έμαθε ότι ο καρκίνος έχει προχωρήσει, με τους γιατρούς να του δίνουν τρεις έως έξι μήνες ζωής.
Πρόσφατα υπέστη καρδιακή και νεφρική ανεπάρκεια, ενώ οι συνεχείς πλέον πόνοι δεν του επιτρέπουν πλέον να βγαίνει για ποδήλατο. Σταμάτησε τη χημειοθεραπεία και περνά πολλές ημέρες στο κρεβάτι. Ακολουθώντας τις συμβουλές των γιατρών, δε σκοπεύει να πει στα παιδιά του ότι πεθαίνει μέχρι να είναι απόλυτα εμφανές.
Ο Πάους έδωσε τη διάλεξη ένα μήνα αφότου έμαθε ότι ο καρκίνος ήταν στο τελικό του στάδιο, σε ένα αμφιθέατρο γεμάτο φοιτητές και συναδέλφους του στο Κάρνεγκι Μέλον, εκεί που ίδρυσε το Κέντρο Ψυχαγωγικής Τεχνολογίας και δίδαξε σε φοιτητές προγραμματισμό σε τρισδιάστατο περιβάλλον.
Η διάλεξη ξεκινάει με την προβολή μαγνητικών τομογραφιών που δείχνουν δέκα όγκους. Για να δείξει ότι εξακολουθεί να είναι ενεργός και όχι για λύπηση, κάνει πους-απς επί σκηνής. Ο Πάους συνεχίζει την ομιλία του για το πώς πραγματοποίησε τα παιδικά του όνειρα, για τα μαθήματα που έλαβε καθ' όλη τη διαδρομή της ζωής, όπως το να δείχνει την ευγνωμοσύνη του, να μην παραπονιέται και να μην τα παρατάει μπροστά στις μεγάλες προκλήσεις. Στο τέλος λέει στο ακροατήριο ότι η ομιλία του δεν προοριζόταν για εκείνους αλλά για τα παιδιά του.
«Η διάλεξη δεν είναι για το θάνατο, είναι για τη ζωή», αναφέρει ο Πάους. «Το βιβλίο είναι ακριβώς το ίδιο. Δε με ενδιέφερε να γράψω για το θάνατο». Μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές της διάλεξης είναι όταν φέρνει μία τούρτα με ένα κεράκι για τη γυναίκα του, της οποίας τα γενέθλια ήταν την προηγούμενη ημέρα. Ο Πάους αποκαλύπτει στο βιβλίο του την ευχή που ψιθύρισε η γυναίκα του στο αυτί του: «Σε παρακαλώ μην πεθάνεις».
Το είδαμε στο http://sgial.pblogs.gr/2010/11/mathhma-zwhs.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου