Φάσεις Προσγείωσης

Φάσεις Προσγείωσης

1.     Παρατήρηση χώρου προσγείωσης.

2.     Κρίση του ανέμου, κατεύθυνση & διεύθυνση.

3.     Χάσιμο ύψους α) οχτάρια β) εσάκια.

4.     Τελική ευθεία.

5.     Φλαίρ.

1.    Παρατήρηση χώρου προσγείωσης.

Παρατηρώ καλά τον χώρο προσγείωσης για τυχόν εμπόδια όπως καλώδια, φράχτες, καλλιέργειες, δέντρα, σπίτια, υπήνεμες περιοχές. Και διαλέγω, με σύνεση, που θα προσγειωθώ χωρίς να αλλάξω γνώμη την τελευταία στιγμή.

2.    Κρίση του ανέμου, κατεύθυνση & διεύθυνση.

Πολύ σημαντικό να καταλάβω από πού φυσάει ο άνεμος στην προσγείωση και πόσο. Αν υπάρχει πιλότος εκεί, ρωτάω στον ασύρματο. Αν υπάρχει ανεμούριο, (γιατί το έβαλα όταν άφησα το αυτοκίνητο) , το βλέπω. Παρατηρώ τα δέντρα, καπνούς, απλώστρες με ρούχα, το gps μου καθώς προσεγγίζω και οτιδήποτε μπορεί να μου δώσει μια σχετική πληροφορία.

3.    Χάσιμο ύψους   α) οχτάρια, β) εσάκια.

Εννοείται ότι θα πρέπει να φτάσω ψηλός στην προσγείωση για τους παραπάνω λόγους και για να είμαι σίγουρος ότι θα φτάσω σε περίπτωση κόντρα ανέμου. Θα χάσω το ύψος κάνοντας οχτάρια μεγάλα στην αρχή και μικρότερα καθώς πλησιάζω και στο τέλος θα μπω με στροφή στην τελική ευθεία. Όσο ο άνεμος είναι πιο δυνατός κάνω οκτάρια πολύ κοντά, (σχεδόν απο πάνω) στη προσγείωση, ενώ όσο ο άνεμος είναι πιο ασθενής κάνω εσάκια-στροφές, πιο μακριά και διαλέγω μακριά τελική ευθεία. Η διαφορά είναι οτι με τα εσάκια προχωράω μπροστά και στρίβω, ενώ με τα οκτάρια γυρνάω και πίσω και ξαναπάω μπροστά μέχρι να κατέβω εκεί που θέλω.

4.    Τελική ευθεία.

Πρέπει, ανάλογα την ένταση φυσικά του ανέμου, (πιο κοντά ή πιο μακριά), να επιλέξω ένα σημείο, (πχ. 2-3 μέτρα πάνω από το τελευταίο δέντρο) όπου θα κάνω την τελική ευθεία για την προσγείωση, δηλαδή δεν θα ξαναστρίψω. Ένα από τα σημαντικότερα λάθη που μπορώ να κάνω είναι υπερδιωρθώσεις σε αυτή τη φάση. Είναι σημαντικό να κεντράρω την τελική μου ευθεία, μακριά από διπλανά εμπόδια, στύλους, δέντρα, περιφράξεις κλπ.

5.    Φλαίρ.

Θα προσέξω το ύψος που θα κάνω το φλαίρ, όχι πολύ ψηλά και όχι πολύ νωρίς. Θυμάμαι ότι η καλή προσγείωση θέλει πάντα... ταχύτητα! Που σημαίνει δεν μπαίνω στη προσγείωση φρεναριστός. Όσο πιο λίγος είναι ο άνεμος, τόσο πιο γρήγορο και δυνατό φλαίρ κάνω. Όσο δυναμώνει (ο κόντρα φυσικά) άνεμος, χρειάζεται πιο ήπιο φλαίρ. Εννοείται ότι όταν φυσάει δυνατά, δεν χρειάζεται καθόλου φλαίρ.

Καλές προσγειώσεις, Γιάννης Σκαρπαθιωτάκης Νοέμβριος 2015