Η πρώτη πτήση για το 2011 έγινε στο Λέντα, την πρώτη του Γενάρη.
Από την προηγούμενη (31/12/10) προσπαθούσαμε να βρούμε φίλους για να πάμε να πετάξουμε ανήμερα της Πρωτοχρονιάς.
Η πρόγνωση καιρού έδειχνε άπνοια σε όλη την Κρήτη, λίγα σύνεφα και ότι από το μεσημέρι της πρωτοχρονιάς θα ξεκινούσαν οι Νοτιάδες. Οι μόνοι ενδιαφερόμενοι ήταν ο Ανδριάνης Μανόλης και ο Μάνος Ξυδάκης, μαζί με μένα τρία άτομα. Έπρεπε τώρα να δούμε που θα πάμε για πτήση.
Η πρώτη σκέψη ήταν να πάμε στο Αβδού. Ο ουρανός στη γύρω περιοχή ήταν καθαρός και ξέραμε ότι στο Αβδού θα επικρατούσαν οι συνθήκες του μικροκλίματος.
Σκευτήκαμε ότι καλό θα ήταν να βρούμε και κάποιον για οδηγό.
Μετά από λίγο μας ενημέρωσε ο Μάνος, ότι βρήκε οδηγό. Όσο κι αν σας φαίνεται απίστευτο, ο οδηγός μας για την πρώτη πτήση της χρονιάς ήταν ο Γιάννης Σκαρπαθιωτάκης, με σπασμένο πόδι, με λάμες και βίδες. Εγώ με το Μανόλη αναρωτιόμασταν αν ο Γιάννης ήταν σε θέση να οδηγήσει.
Ο Μάνος μας καθυσήχασε λέγοντας ότι το αυτοκίνητο του ήταν αυτόματο και ότι δεν χρειάζονται και τα δυο πόδια.
Τέλος πάντων αφού λύσαμε και αυτό το πρόβλημα, έμενε να δούμε τις προγνώσεις καιρού για να επιλέξουμε την πιο κατάλληλη τοποθεσία, για μια ήρεμη και ασφαλή πτήση.
Περισσότερα εδώ:
http://www.flycrete.gr/para5kriti/nea/ptisi_01-01-11.html
Από την προηγούμενη (31/12/10) προσπαθούσαμε να βρούμε φίλους για να πάμε να πετάξουμε ανήμερα της Πρωτοχρονιάς.
Η πρόγνωση καιρού έδειχνε άπνοια σε όλη την Κρήτη, λίγα σύνεφα και ότι από το μεσημέρι της πρωτοχρονιάς θα ξεκινούσαν οι Νοτιάδες. Οι μόνοι ενδιαφερόμενοι ήταν ο Ανδριάνης Μανόλης και ο Μάνος Ξυδάκης, μαζί με μένα τρία άτομα. Έπρεπε τώρα να δούμε που θα πάμε για πτήση.
Η πρώτη σκέψη ήταν να πάμε στο Αβδού. Ο ουρανός στη γύρω περιοχή ήταν καθαρός και ξέραμε ότι στο Αβδού θα επικρατούσαν οι συνθήκες του μικροκλίματος.
Σκευτήκαμε ότι καλό θα ήταν να βρούμε και κάποιον για οδηγό.
Μετά από λίγο μας ενημέρωσε ο Μάνος, ότι βρήκε οδηγό. Όσο κι αν σας φαίνεται απίστευτο, ο οδηγός μας για την πρώτη πτήση της χρονιάς ήταν ο Γιάννης Σκαρπαθιωτάκης, με σπασμένο πόδι, με λάμες και βίδες. Εγώ με το Μανόλη αναρωτιόμασταν αν ο Γιάννης ήταν σε θέση να οδηγήσει.
Ο Μάνος μας καθυσήχασε λέγοντας ότι το αυτοκίνητο του ήταν αυτόματο και ότι δεν χρειάζονται και τα δυο πόδια.
Τέλος πάντων αφού λύσαμε και αυτό το πρόβλημα, έμενε να δούμε τις προγνώσεις καιρού για να επιλέξουμε την πιο κατάλληλη τοποθεσία, για μια ήρεμη και ασφαλή πτήση.
Περισσότερα εδώ:
http://www.flycrete.gr/para5kriti/nea/ptisi_01-01-11.html
Στην γκρεμισμένη τους φωλιά απάνω κελαηδούνε... Γι' αυτό ζηλεύω τα πουλιά κι όχι γιατί πετούνε... |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου